روز های زندگی من

حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود ، اما افسوس که به جای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند... و بزرگترین درد او را بی آبی نامیدند.... (دکتر شریعتی)

بدقولی کردی، بدقولی خیلی هم بدقولی کردی، خودت می دانی از کدام قول می گویم... امروز صبح چشم بر تو دوختم به تو گفتم که دل پر بغضت را برای خودت نگاه دار و امروز نبار گفتم که نه امروز بلکه تا روز عاشورا چشمانت را ببند و راه اشکت را باز نکن راه اشکت را باز نکن و داغ بیشتری روی دل پر داغ رباب نشو تو قبول کردی و حالا بی طاقت شدی با چه رویی می باری بی انصاف تو که همیشه کنایه از پاکی و آرامش بودی حالا باید بی طاقت می شدی تو را به جان همه ی داغداران روزش زبان به کام بگیر و امشب را با بارشت نوحه سرایی نکن بی انصاف آن روز با خشکیت سوزاندی و امروز با بارانت می سوزانی آسمان بی درد تو چه می فهمی از درد که حالا نادمی، همین...